bardzo fascynujaca informacja, prosze o zrodlo; e-mail: ccsumailbox@aol.com...bede bardzo wdzieczny.

Na pewno nie był tak mizerny jak ty z ortografii... proponuję lekturę słownika ortograficznego. pozdr.

aż miło poczytać takie rzeczy, naprawdę :)

facet jest niesamowity, genialnie gra, a tutaj jakieś bzdury ktoś wypisuje, no nieładnie kolego :] jak na świecie żyję, to nie słyszałam krytycznej opinii na temat Cybulskiego i myślałam że tak zostanie, niestety wszystko zburzyłeś :D

joł ;]

-rzeczywiście zawodziła go pamięć ale był mistrzem improwizacji
-co do przerwania przedstawienia tak sie zdarzylo... tyle, że ty to za bardzo wyolbrzymiasz... cytat A.Wajdy - "Pamiętam pewną scenę, w życiu teatralnym bez precedensu. Zbyszek występował w moim przedstawieniu 'Kapelusz pełen deszczu'. Wraca po latach do Krakowa, gdzie chodził do szkoły aktorskiej, wchodzi na deski Teatru Słowackiego, pamiętające największych polskich aktorów... i po trzech-czterech minutach przerywa, zbliża się do rampy i oświadcza: - Przepraszam, pomyliłem się, zacznę jeszcze raz. Zrobił tak, gdyż wiedział, że fałszywy krok na początku przedstawienia zmusi go do błędnej interpretacji postaci".
Myślę, że to mówi samo za siebie jakim aktorem był Cybulski - wg. niesamowitym wizjonerem, człowiekiem z wielka wyobraźnia, a z drugiej strony postacią tragiczną pozytywnie...

Dokładnie! zgadzam sie z przedmówca. Uważam Cybulskiego za polskiego Jamesa Deana, którego tak bardzo lubił, nawet nie przez porównanie gry aktorskiej (bo jej sie nie da porównać), ale przez samą kreacje osobowości (nie chodzi mi też o wyglad zewnetrzny). Przerywał, bo jak twierdził "[...]w aktorstwie nie mozna kłamać[...]". Dla mnie pozostanie on na zawsze ikoną polskiego ( i nie tylko ) filmu.