?Bezmiar sprawiedliwości? to jeden z najinteligentniejszych filmów ostatniej dekady w kinie polskim, niestety kompletnie niedoceniony choć znacząco zauważony na festiwalu w Gdyni, na uwagę zasługują doskonałe kreacje aktorskie Jana Frycza, moim zdaniem najlepsza kreacja aktorska bieżącego 2006 roku, poza tym Jana Englerta chyba jego najlepsza rola filmowa, Bożeny Stachury to narodziny wielkiej aktorki, wiele dużych i małych epizodów a każdy z nich porażająco prawdziwy, obrazujący ludzi z krwi i kości, kiedy ich bowiem widzimy nieczujemy aktorów ale realne postaci zdemaskowanego przez Saniewskiego świata zakłamania. Na szczególna uwagę wśród epizodów zasługuje jeszcze nie znana ale mam nadzieje to kwestia czasu Magda Nieć odtwórczyni roli narzeczonej Michała (obrońcy).
Również na uwagę zasługują świadomie skromne, nie narzucające się zdjęcia autorstwa Mariusza Paleja. To rzadki przykład w polskim kinie ostatnich lat fotografii funkcjonalnych dla historii, skupionych na człowieku, bez zbędnego efekciarstwa, któremu w większości ulegają operatorzy młodego pokolenia. A przecież kino to wspólnie tworzony język przez cała ekipę twórców filmu: scenografa, scenarzysty, aktorów, operatora i wielu innych pod wodzą reżysera a nie występy solowe każdego z osobna. Bezmiar sprawiedliwości to doskonały przykład gry zespołowej, harmonijnego tworu, który pokazuj że skromnością, niejako szeptem można więcej przekazać i być niejako bardziej słuchanym niż ci którzy narzucają się bez przerwy swoim pustym krzykiem i megalomańskim ego. Polecam gorąco ten wielki choć skromny ale co ważne doskonały film wszystkim kinomanom.