Dotąd jedyny film Wajdy który w pełni przypadł mi do gustu. W zasadzie stworzył komedię romantyczną i to fabularnie tak bliską współczesnym przedstawicielom gatunku że aż strach. Bo oto mamy tutaj historię podrywacza, playboya, który pewnego dnia spotyka tą jedyną i zmienia się diametralnie. Na szczęście jednak "Czarodzieje" nie są wcale płytką komedyjką, mają bowiem w sobie magię. Dialogi na początku zwyczajnie wkurzają, historia wydaje się naiwna, a aktorstwo trochę irytuje. Ale z czasem szybko wtapiamy się w świat filmu i kolejne teksty wydają się coraz błyskotliwsze, a atmosfera epatująca z ekranu hipnotyzuje. Obserwujemy dość niebanalny początek miłości, która rodzi się między niebanalnymi postaciami. I uśmiech nie schodzi nam z twarzy już do końca seansu. Ładny to film, na pewno lepszy niż większość patetycznych superprodukcji Wajdy z wielkim rozmachem.